علت بیماری پوست مرغی | پیشگیری و درمان پوست مرغی

اگر تا به حال متوجه برآمدگی های کوچک و برجسته روی پوست خود، به ویژه روی بازو، ران یا باسن شده اید، باید بدانید که تنها نیستید! این عارضه پوستی رایج که به عنوان پوست مرغی شناخته می شود، افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مقاله از کلینیک آتریسا، ما به بررسی علل، نحوه پیشگیری و درمان این بیماری بی ضرر؛ اما گاهی آزار دهنده می پردازیم.

پوست مرغی یا کراتوز پیلاریس (Keratosis Pilaris)

کراتوز پیلاریس که به آن پوست مرغی نیز می گویند، بیماری پوستی رایجی است که باعث می شود روی پوست برجستگی های خشنی ظاهر شود. این برجستگی های کوچک یا جوش مانند های ریز در واقع سلول های مرده ای هستند که فولیکول های مو را مسدود می کنند و معمولا به رنگ قرمز یا قهوه ای ظاهر می شوند. پوست مرغی بیشتر در بازوها، ران ها، گونه ها و باسن دیده می شود. این عارضه مسری نیست و معمولا باعث ناراحتی و خارش نمی شود. همچنین این عارضه در در دوران بارداری و فصل زمستان به دلیل خشک شدن پوست تشدید می شود.

علائم پوست مرغی چیست؟

بیشترین علائم قابل توجه این عارضه ظاهر آن است. این برآمدگی ها ظاهری شبیه پوست مرغی که پرهای آن کنده شده است دارد و به این دلیل به آن پوست مرغی گفته می شود. پوست مرغی می تواند در هر ناحیه ای از بدن که فولیکول مو وجود دارد، ظاهر شود و فقط در بازوها و ران ها دیده نمی شود و در صورت گسترش آن ساق پا و ساعد را نیز در بر می گیرد.

برخی دیگر از علائم آن شامل :

• صورتی یا قرمز بودن ملایم اطراف برجستگی ها
• خارش یا تحریک پوستی
• پوست خشک
• برجستگی هایی مانند کاغذ سمباده
• برجستگی هایی که بسته به رنگ پوست می تواند در رنگ های مختلف ظاهر شود ( گوشتی رنگ، سفید، قرمز، صورتی، قهوه ای و سیاه)

دلایل ایجاد پوست مرغی

این بیماری خوش خیم پوستی در اثر تجمع کراتین و پروتئین مو در منافذ پوست ایجاد می شود. اگر مشکل پوست مرغی دارید، کراتین موهای بدن شما منافذ پوست را مسدود می کند و جلوی رویش فولیکول مو از منافذ پوست را می گیرد. در نتیجه شکل برجسته کوچکی در اطراف مو ایجاد می شود. علت دقیق تجمع کراتین ناشناخته است؛ اما پزشکان بر این باورند که ممکن است با بیماری های پوستی مانند درماتیت آتوپیک و بیماری های ژنتیکی مرتبط باشد.

بیماری پوست مرغی در چه افرادی بیشتر رایج است؟

هر کسی ممکن است مستعد ابتلا به این عارضه پوستی باشد؛ اما بیشتر در کودکان و نوجوانان شایع است. این بیماری در اواخر دوران نوزادی یا در دوران نوجوانی شروع می شود. معمولا در اواسط دهه 20 سالگی برطرف می شود؛ ولی در بیشتر موارد تا سن 30 سالگی کاملا از بین می روند. افراد مستعد این بیماری شامل موارد زیر هستند :

• کسانی که پوست خشک دارند
• افراد مبتلا به اگزما 
• ایکتیوز (Ichthyosis) (نوعی خشکی شدید پوست)
• مبتلایان به تب یونجه
• افرادی که دچار چاقی هستند
• خانم‌ها
• کودکان یا نوجوانان
• افرادی که نسب آن ها به سلت ها می رسد (سلت ها مجموعه ای از قبایل با ریشه اروپای مرکزی بودند که زبان، اعتقادات مذهبی، سنت ها و فرهنگ مشابهی داشتند).

چه عواملی در افزایش علائم بیماری پوست مرغی موثر هستند؟

تغییرات هورمونی می تواند در دوران بارداری برای زنان و در دوران بلوغ برای نوجوانان باعث افزایش علائم این بیماری شود. همچنین این بیماری در افرادی که پوست روشن دارند، بیشتر دیده می شود.

پیشگیری و درمان بیماری پوست مرغی

هیچ درمان شناخته شده ای برای آن وجود ندارد و معمولا با افزایش سن خود به خود برطرف می شود. برخی روش های خانگی برای کاهش این برجستگی ها وجود دارد که شامل موارد زیر است :

حمام آب گرم بگیرید

حمام کوتاه آب گرم می تواند به باز شدن منافذ پوستتان کمک کند. پوست خود را با یک لیف سفت بکشید تا برآمدگی ها تا حدودی از بین برود. مهم است که زمان خود را در حمام محدود کنید؛ زیرا زمان شستشوی طولانی‌تر می تواند سبوم طبیعی پوست را از بین ببرد.

برای کاهش پوست مرغی، به طور منظم لایه برداری کنید

لایه برداری می تواند به بهبود پوست کمک کند. متخصصین پوست توصیه می کنند که سلول های مرده پوست را می توان با کشیدن آرام لوفا یا سنگ پا روی پوست خود از بین برد. تعداد دفعات انجام لایه برداری به نوع پوست مرتبط است؛ لذا بهتر است قبل از انجام آن، با متخصص پوست مشورت کنید.

از لوسیون آبرسان استفاده کنید

لوسیون آلفا هیدروکسی اسید (AHAs) مانند اسید‌های لاکتیک‌، پوست خشک را مرطوب می کند و می تواند گردش سلولی را تقویت کند. گلیسیرین نیز می تواند برجستگی ها را نرم کند و گلاب، تحریک پوستی را تسکین می بخشد.

لباس های گشاد بپوشید

لباس های تنگ موجب ایجاد اصطکاک و تحریک پوستی می شود. همچنین برای جلوگیری از حساسیت پوستی، سعی کنید از لباس های نخی استفاده کنید.

استفاده از مرطوب کننده

استفاده از مرطوب کننده برای تسکین خارش و خشکی پوست و بهبود ظاهر پوست می تواند مفید باشد. بسیاری از کرم های موضعی می توانند سلول های مرده پوست را از بین ببرند یا از مسدود شدن فولیکول های مو جلوگیری کنند. دو ماده رایج موجود در مرطوب کننده ها اوره و اسید لاکتیک هستند. این مواد به شل شدن و حذف سلول های مرده پوست و نرم شدن پوست خشک کمک می کنند.

سایر روش های درمانی پزشکی کراتوز پیلاریس

زمانی که روش های خانگی و در دسترس بی اثر باشند، متخصصان پوست درمان های مختلفی را برای پوست مرغی پیشنهاد می کنند. برخی از این گزینه ها شامل موارد زیر می شود :

• لیزر درمانی
• میکرودرم آبریژن، یک درمان لایه برداری شدید
• لایه برداری شیمیایی
• کرم های رتینول

درمان لیزری پوست مرغی

متخصصان پوست پیشنهاد می کنند که قبل از استفاده از لیزر یا گزینه های درمانی پزشکی، با درمان های خانگی خفیف تر شروع کنید. با این حال، لیزرها می توانند تغییرات رنگ پوست و التهاب مربوط به پوست مرغی را هدف قرار دهند. همچنین می توانند به صاف شدن بافت پوست کمک کنند. افراد می توانند انتظار ناراحتی خفیفی را در طول لیزر درمانی داشته باشند. برخی از این لیزر ها شامل موارد زیر می شود :

• لیزر موهای زائد : استفاده از لیزر دایود 810 نانومتری به عنوان درمان پوست مرغی، اگرچه ممکن است مشکلات بافت پوست را حل کند؛ اما مشکل قرمزی و لک ناشی از این بیماری را حل نمی کند.
• لیزر CO2 فرکشنال : این لیزر به کاهش ظاهر لکه های قهوه ای که ممکن است بعد از درمان پوست مرغی ایجاد شود، کمک می کند.

کرم های تجویزی یا دارویی

متخصصان پوست می‌توانند کرم‌های دارویی را با برخی از ترکیبات صاف‌کننده پوست؛ اما در غلظت قوی‌تر تجویز کنند. این مواد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آلفا هیدروکسی اسید
• اسید گلیکولیک
• اسید لاکتیک
• اسید سالیسیلیک
• آزلائیک اسید

باید توجه داشت که بعضی کرم ها ممکن است اثرات جانبی منفی داشته باشد مانند :

• قرمزی
• تحریک پوست
• خشکی

سریع ترین راه درمان پوست مرغی

ترکیب لایه برداری پوست، مرطوب کننده ها و درمان های لیزری سریع ترین راه برای خلاص شدن از شر پوست مرغی است. گاهی اوقات، این ها راه حل های آسانی نیستند و احتمال دارد که فرد باید حداقل 4 تا 6 هفته قبل از دیدن نتایج به طور مداوم از درمان ها استفاده کند.

سوالات متداول بیماری پوست مرغی